Szumy uszne

Szumy uszne (tinnitus) określa się jako każde nieprawidłowe doznanie słuchowe pojawiające się w głowie. Szum uszny można podzielić na obiektywny i subiektywny, ciągły lub pulsujący. Obiektywny szum w uszach jest słyszalny zarówno przez badającego, jak i pacjenta. Występuje rzadko, może być objawem poważnych chorób wymagających szybkiego rozpoznania. Subiektywny zaś odczuwany jest tylko przez chorego.

Obiektywny szum w uszach o charakterze pulsującym może wynikać z wewnątrznaczyniowych turbulencji przepływu, przyśpieszonego przepływu krwi czy też przesunięć w trąbce Eustachiusza. Przyczyną szmerów będących następstwem przepływu turbulentnego mogą być zapalenia tętnicy skroniowej, miażdżyca tętnic szyjnych i kręgowych, zwężenie aorty, malformację tętniczo- żylne w obrębie naczyń głowy i szyi oraz guz naczyniowy (np. kłębka żyły szyjnej, splotu jamy bębenkowej i splotu naczyniówkowego nerwu błędnego).

Szum o charakterze stałym może być spowodowany asymetrycznym powiększeniem zatoki esowatej i żyły szyjnej wewnętrznej. Inną przyczyną mogą być choroby stawu skroniowo- żuchwowego oraz mioklonie podniebienia.

Powodami subiektywnego pulsującego szumu w uszach mogą być: nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycy oraz podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. U takich pacjentów powinno osłuchać się za pomocą stetoskopu okolicę ucha, głowy i szyję, jak również zbadanie dna oka oraz pomiar ciśnienia krwi.

Subiektywny szum w uszach najczęściej spowodowany jest uszkodzeniem drogi słuchowej. Symetryczny, obustronny długotrwały szum zazwyczaj jest objawem obniżonej ostrości słuchu charakterystycznej dla wieku podeszłego choć może być również wczesnym objawem ostrzegawczym. Szum w uszach jako następstwo narażenia na hałas wynika z uszkodzenia ślimaka, powodującego czasowe przesunięcie progu pobudliwości słuchowej. Powtarzająca się ekspozycja na hałas może spowodować trwałe uszkodzenie ślimaka i trwałej utraty słuchu. Jednostronny szum w uchu jest wczesnym objawem nerwiaka nerwu słuchowego, wyprzedzającym często utratę słuchu. Tak więc długotrwały szum w uchu wymaga wykonania badania otologicznego, w tym oceny słuchu. Podstawowe testy w przypadku szumów usznych to: audiometria tonalna i audiometria mowy, tympanometryczna ocena impedencji ucha środkowego oraz pomiar progu i osłabienia odruchu strzemiączkowego.

Przyczyny:

  • woskowina w uchu
  • utrata słuchu
  • ropne zapalenie ucha środkowego
  • choroba kosteczek słuchowych
  • choroba Meniera
  • po nagłym silnym odgłosie (wystrzał z broni, wybuchu)
  • urazy głowy (złamanie podstawy czaszki)
  • dysfunkcje stawów skroniowo- żuchwowych
  • leki: przedawkowanie np: aspiryny, chinina
  • nadcisnienie tętnicze, zmiany miażdżycowe tętnic
  • inne