Nietrzymanie moczu

Wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM) pojawia się często po porodzie, po menopauzie oraz po operacjach w obrębie  dna miednicy (np. nacięcie krocza; naprawa po wypadnięciu macicy; operacje w okolicy okołoodbytniczej). 

Nietrzymanie moczu – problem, którego nie należy bagatelizować

Może powodować dyskomfort i wstyd, ograniczać aktywność fizyczną i towarzyską. Często też prowadzi do infekcji dróg moczowych. Nietrzymanie moczu to problem, który może dotyczyć osób w każdym wieku – i to zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Szacuje się, że w Polsce z tym schorzeniem zmaga się około 3,5 miliona osób.

Przyczyny problemów z nietrzymaniem moczu

Istnieje wiele przyczyn nietrzymania moczu. Do najczęstszych należą:

  • ciąża i poród– w przebiegu ciąży i porodu (także drogą cięcia cesarskiego) mięśnie dna miednicy mogą zostać osłabione lub uszkodzone,
  • menopauza– zmiany hormonalne zachodzące w tym okresie mogą prowadzić do osłabienia mięśni dna miednicy i zwiększenia ryzyka wystąpienia nietrzymania moczu,
  • urazy miednicy– mogą być spowodowane wypadkami, upadkami lub operacjami,
  • choroby przewlekłe– takie jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, stwardnienie rozsiane czy choroba Parkinsona,
  • leki – np. moczopędne lub przeciwdepresyjne, mogą powodować nietrzymanie moczu.

Nietrzymanie moczu – rodzaje

Objawy nitrzymania moczu mogą się różnić w zależności od jego rodzaju:

  • nietrzymanie moczu naglące– polega na nagłym i niekontrolowanym parciu na pęcherz, które może prowadzić do nietrzymania moczu w trakcie parcia lub bezpośrednio po nim
  • nietrzymanie moczu wysiłkowe– polega na niekontrolowanym wycieku moczu podczas wykonywania wysiłku fizycznego, kichania, kaszlu, śmiechu czy podnoszenia ciężkich przedmiotów;
  • nietrzymanie moczu z przepełnienia - polega na stałym lub okresowym wyciekaniu moczu z przepełnionego i rozciągniętego pęcherza
  • nietrzymanie moczu mieszane– objawia się zarówno nietrzymaniem moczu naglącym, jak i wysiłkowym.
  • całkowite nietrzymanie moczu – może być spowodowane problemem z pęcherzem od urodzenia, urazem kręgosłupa lub przetoką

Badanie i leczenie nietrzymania moczu

W przypadku wystąpienia objawów nietrzymania moczu, bezwzględnie należy udać się do lekarza rodzinnego. Na podstawie objawów opisanych przez Pacjenta lekarz rodzinny może skierować do specjalisty (urolog, ginekolog, fizjoterapeuta uroginekologiczny) lub może wystawić skierowanie na badania specjalistyczne. Dzięki ustaleniu przyczyny nietrzymania moczu, możliwe będzie opracowanie skutecznego planu leczenia.

W leczeniu nietrzymania moczu stosuje się różne metody, w tym:

  • ćwiczenia mięśni dna miednicy – to najskuteczniejsza metoda leczenia nietrzymania moczu; ćwiczenia te można wykonywać w domu, w dowolnym czasie i miejscu;
  • zmianę nawyków toaletowych,
  • zaopatrzenie ortopedyczne – wkładki, pieluchomajtki, pessary,
  • farmakoterapię – w przypadkach nagłego i niekontrolowanego parcia na pęcherz stosuje się leki, które zmniejszają napięcie mięśni pęcherza moczowego;
  • zabieg chirurgiczny – w niektórych przypadkach nietrzymania moczu, zawsze traktowany jako ostateczność.

Jeśli Osoba, której doskwiera nietrzymanie moczu, nie podejmie żadnych działań aby przeciwdziałać lub leczyć to objawy będą się nasilały powodując coraz większy dyskomfort, utrudniając podejmowanie codziennych aktywności, a w konsekwencji pogarszając jakość życia! Warto więc skonsultować się ze specjalistą, który dobierze najskuteczniejszą formę terapii.

Osteopatia i fizjoterapia w leczeniu nietrzymania moczu

Osteopatia i fizjoterapeuta mogą pomóc w leczeniu nietrzymania moczu poprzez:

  • naukę prawidłowego napinania mięśni dna miednicy,
  • edukację w zakresie prawidłowych nawyków toaletowych,
  • pomoc w doborze odpowiednich ćwiczeń i aktywności fizycznej, aby nie nasilać występującego nietrzymania moczu,
  • poprawę postawy ciała – prawidłowa postawa ciała pomaga zmniejszyć obciążenie mięśni dna miednicy,
  • terapię manualną w obrębie mięśni dna miednicy - pomaga w ich rozluźnieniu i przywróceniu ich elastyczności,
  • terapię manualną w obrębie całego ciała – masaż, manipulacje (uruchomienie stawów celem poprawy ich funkcji) oraz inne techniki mięśniowo-powięziowe.

Terapia osteopatyczna w pracy z pacjentem z nietrzymaniem moczu polega na diagnozie i leczeniu zaburzeń strukturalnych i funkcjonalnych układu moczowo-płciowego.

Terapia osteopatyczna oraz fizjoterapia może być stosowana jako metoda uzupełniająca leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne. Może również być stosowana samodzielnie, w przypadku nietrzymania moczu o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej – zapraszamy na konsultacje z fizjoterapeutkami uroginekologicznymi w Centrum Osteopatii OSTEO-MACH!